reference to a friend

My life goes on in Paris, better and better everyday! Throughout my busy life, I felt the need to write a blog referring to a friend who suggested I do not write enough on my blog...

In a few weeks, I will start to begin the next quarter of a century of my life having completed the last one. I start to get the notion of what "feeling a lot younger than your age" means. Nevertheless, I do feel close to my real age( yea only a couple years younger yet) maturing slowly and still getting to know myself through my daily experiences. So I realize over and over that I am a perplexe mind, always lost in details, never very decisif, always thinking "what if... or should I... or shall I..." though I get to find my way out after a tiring thinking process which leads me up to the more or less "a better solution for me".

As sad as I get when I see the new gray hair every once in a while, I prefer to think that it is a form of knowledge spurt and that the more is always the better!!!! SO, I am looking forward to the new quarter of century coming up for me, I will be partying really hard for this occasion, a little sad to be away from home but still happy to have many nice and good friends here, close to me!!!


Onur, kapitalizm nedir diye sormussun? kapitalizm, halkın cıkarlarının parada erimesidir bence.. e senin ornegin de bayaa somutlastırılmus hali, hahhah!

Paris is little spaces

As most of you know and as I have mentioned it a couple of times in my blog (well,yea, all in turkish,sorry!)I am mostly settled in Paris after a little traumatic housing experience...
So now, I have started to hang out in "Café"s rather than walking up and down the streets looking for real estate agencies or visiting appartments. As I visit bookshops, get coffees here and there, I have realised how little personal space you get in Paris whether in your house or out on the street or even in shops anywhere in town... You can not stop in front of a bookshelf and get some time for yourself to look around, you gotta let people pass or you gotta move out of the way just in a few seconds after you spot what you need in the shop. The situation is not any better when you wanna sit down and breathe a little; you only get enough space for your ass in the Café because the person sitting at the next table is just next to your shoulder also squeezed in his/her chair getting some coffee.

Even so, Paris seems lively and artsy and stylish. You wanna dress up, get your music in your ears and walk the streets to run into a nice park or a nice boutique which seduces you. So I am looking forward to the upcoming year to enjoy the little time I have in Paris, study as much as I can and the rest of the time to enjoy what Paris has to offer, a little Opera or art exhibition or a fashion show maybe throughout the year!

yazmak istegi geldi... genelde huzunlu ve sıkıntılı olunca daha cok yazmak isteyen birisi oldugumdan uzuntulu ve sıkıntılı oldugumu dusunuorum.. dusunuyorum?? oyleyim! neyi dusunuyim ki!? Geldim, gelirken içimde bir sıkıntı bunaltı vardı ki burnumdan geldi hakkaten.. nasıl olduysa begendigim ev bok gibi cıktı... kokuyo, inanılmaz pis, eski, huzunlu, uzgun, korkunc... OK , hadi dedim temizleyim, kokusu gider.. yatak kılıflarını 90 dereceden yıkamaya basladım, onları cıkarana kadar canım cıktı takana kadar bi daha! perdelerden halıya kadar yıkadım, halı yıkama makinaları kiraladım gittim aldım getirdim, tasıdım yoruldum...
basladım eski kiracının esyalarını kutulara koymaya,eski, pis, dagınık, tozlu... pislikten aklınız cıkardı, dusundukce inanamıyorum! esyaları cıkarırken arasında fare kapanları buldum, korktum, sordum, ewt vardı dedi.. ya gene gelirse??
bir temizlikci buldum, bulduktan 3 gun sonraya randevu verdi, bir gun geldi ertesi gun de gelcekti sora aradı ev cok pis yapamıcam dedi!! temizlikci yaa temizlikci!!! ev cok pis, temizleyemem dedi!!!! e oturdum ben temizledim...
biliyomusun, yazmak istemiorum. sinirim bozuluyo...
simdi sonucta Pierre e soyledim, ben cıkmak istiyorum yapamıcam.. ayıp oldu, muhtemelen kızdı da.. herneyse nolursa olsun burada yapamayacagım cocuklar, baska yere yolum duser!!!

veeeeee son!

he hee ingilizce yazcaktım.. yazcam yazcam.. su anda ruh durumum ve halim musait diil kusura bakmayın!

Parise yolculuk yakın, depresif duygular harekete geçmis bile, gittigim evde yatak bile olmama ihtimali yuksek!

bir hafta saga kos sola kos yerlestir temizle...

sora Polise git rapor ver, geldim, hastalıklı diilim, param var sukrolsun, size muhtac diilim multeci diilim (olsaydım da zarardan cok faydam olurdu), ewt geri de donecegim, kalmayacagım ...

sora git telefon hattı actır banka kartlarını topla, muhtemelen 15 gundur orada olmadıgın icin kartların gelmis bir de sonra donmus olsun, otur 15 gun daha onları bekle...

neyse, ben mi kasındım? ewt kendim istedim.. haaa bir de , ders programımı bilmiyorum, ders secme tarihlerini kacırmıs bile olabilirim, sınıf toplantısının oldugu gun Parise yolculuk ediyorum, yani onu da kacırıyorum... neyse herhalde hallederim bir sekilde, her zaman oldugu gibisinden...

ben depresifken beni arayın sorun olur mu?? gurbet malum, kolay degil ilk baslarda ...